قرار نیست هر پروژه جوشکاری که انجام می‌دهید شامل فلزات با ضخامت یکسان باشد. گاهی اوقات ممکن است لازم باشد قطعات نازک‌تری از فلز را به قطعات ضخیم‌تر جوش بدهید، مثل قطعات جانبی بر روی یک چارچوب اصلی (مثلاً ریل پله).

فقط مشکل این است که شما به حرارت کافی برای ذوب شدن در قطعه ضخیم‌تر نیاز دارید، اما نه آنقدر حرارت که قطعه نازک را بسوزاند. خوشبختانه تا زمانی که از تکنیک مناسب استفاده می‌کنید، جوش دادن فلزات با اندازه‌های مختلف به یکدیگر آنقدرها که به نظر می‌رسد دشوار نیست.

راه‌اندازی ماشین

انجام درست تنظیمات ماشین، اولین قدم برای جوشکاری فلزات با اندازه‌های مختلف است. برای شروع، باید دستگاه خود را روی تنظیمات توصیه شده برای قطعه ضخیم‌تر تنظیم کنید.

به عنوان مثال، اگر بخواهید یک صفحه ۳ میلیمتری را به یک صفحه ۸ میلیمتری جوش بدهید، باید دستگاه خود را روی ۱۱۰ آمپر تنظیم کنید. ۱۱۰ آمپر پایین‌ترین محدوده‌ای است که ما برای جوش گوشه چوبی روی صفحه ۸ میلیمتری توصیه می‌کنیم. همچنین می‌توانید یک فلز پرکننده نازک‌تر از آنچه که به طور معمول استفاده می‌کنید را انتخاب کنید. با رعایت مثال جوشکاری چوبی، به جای میله ۳.۲ میلیمتری معمولی که روی صفحه ۸ میلیمتری استفاده می شود، به یک میله ۲.۶ میلیمتری نیاز دارید. به این ترتیب، فلز کمتری برای ذوب شدن دارید که در محدوده آمپراژ پایین‌تر هم سریع‌تر ذوب می‌شود.

بنابراین، حالا که همه چیز برای قطعه فلزی ضخیم‌تر تنظیم شده، چطور می‌شود از سوختن قسمت نازک‌تر جلوگیری ‌کرد؟ اینجاست که تکنیک شما به دادتان می‌رسد.

جوشکاری فلز

چه در حال خال جوش زدن اتصال خود باشید و چه جوش کامل، معمولاً باید قوس خود را روی ریشه اتصال متمرکز ‌کنید. به این ترتیب هر دو طرف حرارت مساوی می‌گیرند و به طور یکنواخت ذوب می‌شوند. با این حال، وقتی با فلزاتی با اندازه‌های مختلف کار می‌کنید، باید قوس خود را طوری تنظیم کنید که روی قطعه ضخیم‌تر فلز متمرکز شود.

خنک نگه داشتن جوش

اگر متوجه شدید که جوش شروع به گرم شدن بیش از حد کرده است و نگران قطعه نازک هستید، سریع‌تر حرکت کنید. هرچه حرارت بیشتری به داخل جوش وارد شود، فلزات پایه شما گرمای بیشتری جذب خواهند کرد، بنابراین اگر جوشکاری میگ یا چوبی انجام می‌دهید، حرکت مشعل خود را تسریع کنید.

اگر مشغول جوشکاری تیگ هستید، می‌توانید سرعت جوش خود را افزایش دهید یا فلز پرکننده بیشتری اضافه کنید. میله پرکننده خنک کننده به کاهش سطح گرما در اتصال کمک می‌کند. برای رسیدن به این هدف، می‌توانید با هر بار ضربه زدن فلز بیشتری اضافه کنید.

طول قوس شما هم بر میزان گرمای منتقل شده تأثیر می‌گذارد. هرچه قوس بلندتر باشد، ولت بیشتری مصرف می‌کند و در نتیجه داغ‌تر است. به همین دلیل است که حفظ قوس کوتاه (۳ میلیمتر ایده‌آل است) بهترین راه برای پایین نگه داشتن گرماست. البته این در مورد جوشکاری میگ صدق نمی‌کند، چون ولتاژ به تنظیمات انتخابی شما بستگی دارد.

هیت‌سینک‌ها (رایج ترین قطعات برای مدیریت گرما)

اگر نگران سوختن فلز نازک‌تر هستید، کار دیگری که می‌توانید انجام دهید اضافه کردن یک هیت سینک است. آلومینیوم و مس رایج‌ترین فلزاتی هستند که بعنوان هیت سینک استفاده می‌شوند چون رسانایی حرارتی بالایی دارند. آنها با مکش گرما از محل جوش، عملا اتصال را خنک‌تر نگه می‌دارند.

به علاوه، چون فلزی متفاوت با فلزی هستند که شما جوش می‌دهید، به آن نمی‌چسبند و به راحتی می‌توان جداشان کرد. (از هیت سینک آلومینیومی روی جوش آلومینیومی استفاده نکنید؛ برای این منظور به صفحه مس نیاز دارید.)

سوختن تصادفی

اگر به طور تصادفی فلز را سوزانده و سوراخی در آن ایجاد کرده‌اید، نگران نباشید. بسته به نوع جوش، چند راه وجود دارد که می‌توانید آن را پر کنید:

جوشکاری میگ

اگر جوشکاری میگ انجام می‌دهید، باید جوش را متوقف و تنظیمات خود را دوباره بررسی کنید. تغییر دادن تنظیمات به‌گونه‌ای که دمای کار کمی پایین‌تر باشد، به شما این امکان را می‌دهد که سوراخ را با یک سری جوش‌های نقطه‌ای سریع پر کنید؛ آنقدر به اینکار ادامه دهید تا زمانی که سوراخ دیگری وجود نداشته باشد و بتوانید جوشکاری خود را ادامه دهید. ایده خوبی است که تنظیمات خود را خنک‌تر انتخاب کنید تا از سوراخ کردن بیشتر در فلز نازک‌تان جلوگیری شود.

جوشکاری استیک

موقع جوشکاری استیک، باید جوش خود را متوقف کنید و قبل از اینکه سوراخ را ببندید سرباره اطراف آن را جدا کنید. شما نباید در هنگام پر کردن شکاف، هیچ یک از پوشش‌های فلاکس را به دام بیندازید. مثل جوشکاری میگ، ایده خوبی است که قبل از راه اندازی مجدد، تنظیمات خود را کمی پایین بیاورید تا به مشکل مشابهی برنخورید.

جوشکاری تیگ

پر کردن سوراخ ِناشی از سوختگی در جوشکاری تیگ کمی ساده‌تر است. اگر دیدید که در حین جوش سوراخی باز شده، لزوماً مجبور نیستید متوقف شوید. در عوض، می‌توانید به سرعت فلز پرکننده اضافی را به حوضچه جوش اضافه کنید تا آن را ببندد و بعد به طور معمول بکارتان ادامه دهید.

نکته مهم: «افزودن فلز پرکننده اضافی» به این معناست که به جای یک ضربه کوچک، باید مقدار مناسبی از میله را داخل گودال بریزید. باید به اندازه کافی فلز رسوب کرده وجود داشته باشد تا در عمل سوراخی را که در حال شکل‌گیری است پر کند.

در غیر این صورت، می‌توانید جوشکاری تیگ را متوقف کرده و تنظیمات دستگاه را مجدداً بررسی و هماهنگ کنید.

این تمام چیزی است که برای جوش دادن فلز ضخیم و نازک به هم وجود دارد. فقط تمرکز قوس خود را روی قطعه ضخیم‌تر نگه دارید و می‌توانید قطعات نازک و ضخیم خود را به همان روشی که فلزاتِ هم ضخامت را جوش می‌دهید به هم جوش بدهید. به همین سادگی!

منبع: UniMig