بهترین روش جوشکاری میگ بر روی ورق فلز

1401/07/04 |

0

جوشکاری میگ ورق‌های فلزی می‌تواند سخت تر از روش تیگ باشد که تا حد زیادی به دلیل این واقعیت است که گرمای بیشتری در این فرآیند وجود دارد. برای این منظور، اولین کاری که باید انجام دهید اینست که گرمای ورودی به فلز خود را به حداقل برسانید تا تاب نخورد و یا منفجر نشود.

نکته کلیدی برای جوشکاری میگ ورق‎‌های فلزی اینست که آنها را با همان تنظیماتی که برای انجام جوش عمودی سربالا نیاز است، اجرا کنید. با این حال، فراموش نکنید که اگر دستگاه شما خیلی سرد کار می‌کند تا فیلر شما به درستی ذوب شود و به فلز نفوذ کند، باید زمان بیشتری را در هر نقطه صرف کنید، که باعث اِعمال گرمای بیشتری می‌شود؛ پس در واقع ترفند کار بر روی ورق فلز، یافتن تعادل مناسب است.

 

پرکننده یا فیلر

برای مقابله با این گرمای اضافی می‌توانید چند کار انجام دهید که اولین ِآن، انتخاب سیمی با اندازه مناسب است. به طور کلی، از سیمی که ضخیم‌تر از ورق فلز شماست استفاده نکنید.

اگر ورق فولادی با ضخامت ۱ میلیمتر را جوش می‌دهید، باید برای بهترین نتایج از سیم ۰.۶ میلیمتری استفاده کنید، اگرچه ۰.۸ میلیمتر هم جواب می‌دهد. هرچه سیم شما نازک‌تر باشد، به حرارت کمتری برای ذوب آن نیاز است و بنابراین هنگام کار، حرارت کمتری به ورق وارد می‌شود.

به همین دلیل (با پایین نگه داشتن سطح حرارت خود)، لازم نیست از سیم میگ با هسته شار استفاده کنید، چون به حرارت بیشتر و بعد از جوشکاری به کار بیشتر نیاز دارد.

 

با‌شکاف‌ یا بی‌شکاف

دو راه وجود دارد که می‌توانید فلز خود را بچینید: با شکاف یا بدون شکاف، که هر دو راه مزایا و معایب خود را دارند؛ اما اگر فلز شما نازک‌تر از ۳ میلیمتر باشد، نیازی به شکاف نخواهید داشت:

با شکاف

هنگام اتصال ورق‌های فلزی خود به یکدیگر، می‌توانید یک شکاف کوچک (مثلا ۱ میلیمتر) بین دو قطعه جا بگذارید. وقتی که شروع به جوشکاری می‌کنید، این شکاف را با سیم پرکننده پر کنید که امکان نفوذ بهتری را فراهم می‌کند چون فضایی برای پر کردن توسط سیم وجود دارد (که می‌تواند کمک کند چون میگ اغلب فلز بیشتری را رسوب می‌دهد).

مشکل شکاف‌گذاری در بین ورقه‌ها به خصوص اگر هنوز در حال یادگیری هستید، اینست که پر کردن درست ِآن سخت است. به‌علاوه، اگر تنظیمات دستگاه خود را اشتباه انجام دهید و به فلز ضربه بزنید، سوراخ بزرگ‌تری برای پر کردن مجدد خواهید داشت.

اگر با شکاف بین ورقه‌ها کار می‌کنید، تکنیک خوبی که می‌توانید امتحان کنید اینست که با مشعل خود با زاویه تند شروع کنید (حدود ۴۵ درجه و نازل را روی صفحه قرار دهید). زاویه دادن به مشعل به این معناست که می‌توانید ببینید چه کاری انجام می‌دهید.

به محض اینکه حوضچه تشکیل شد، مشعل را به سمت بالا بکشید و به حالت ۹۰ درجه یا عمودی برگردید (کل حرکت باید در یک بازه ۲-۱ ثانیه‌ای انجام شود).

شما هنوز در حال ساختن یک جوش بست هستید، اما انجام آن به این صورت اساساً گودال را از یک لبه به لبه دیگر هدایت می‌کند و به شما نفوذ کامل می‌دهد. همچنین یک مهره نسبتاً مسطح به جا می‌گذارد و بنابراین بعداً به سنگ‌ز‌نی چندانی نیاز نخواهید داشت.

 

بدون شکاف

اگر شکافی جا نگذاشتید و دو قطعه را مستقیماً در کنار هم قرار دادید، باید از زمانی که شکاف ایجاد کردید کمی داغ‌تر جوشکاری کنید. دلیل آن این است که در حالت بدون شکاف، باید این دو ورقه را مستقیماً با هم ذوب کنید. بدون شکاف به این معنی نیست که اگر دستگاه خود را روی تنظیمات دقیق تنظیم کرده باشید، به جوش‌های صاف‌تری برسید.

تنظیمات

وقتی که با ورق فلز کار می‌کنید، بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید اینست که مقداری فلز اضافی با همان ضخامت تهیه کنید و با تنظیمات بازی کنید و سرعت خود را تمرین نمایید و در صورت نیاز آنها را تغییر دهید. به این ترتیب، نیاز نیست آنها را روی قطعه اصلی کشف کنید.

اینکه مثلا در حین کار روی یک پنل ماشین، متوجه شوید که حرارت خیلی بالاست و در قطعه کار سوراخ بجا می‌گذارد، راه ِیادگیری نیست. قبل از شروع به کار واقعی، مقداری فلز یدکی بردارید و مطمئن شوید که دستگاه شما به اندازه کافی داغ است تا بتواند حوضچه را ایجاد و به درستی نفوذ کند.

اگر مهره جوش شما تاج خورده و نفوذ کاملی ندارید، می‌توانید ولتاژ را بالا ببرید و یا سرعت سیم را کاهش دهید. باید جوش‌تان تا حد ممکن صاف و در پایان حداقل سنگ‌ز‌نی نیاز باشد.

 

ساخت جوش

وقتی که دستگاه خود را کاملاً آماده کردید، نوبت جوشکاری با دو روش متداول می‌رسد: جوش نقطه‌ای یا بست و جوش بخیه.

برای انجام یک جوش نقطه‌ای، مشعل خود را روی محل اتصال نگه دارید و ماشه را برای ۲-۱ ثانیه فشار دهید تا بتوانید شکل گودال را ببینید. به محض دیدن گودال، می‌توانید ماشه را رها کنید: جوش نقطه‌ای شما انجام شده است. دقیقاً مثل اینست که به منظور نگه داشتن دو قطعه در کنار هم در حال بست زدن روی یک اتصال جوش معمولی باشید.

برای جوش دادن یک ورقه کامل، یک سری جوش‌های نقطه‌ای ایجاد کنید طوری که هر نقطه جدید، تقریباً تا نصفه روی جوش قبلی همپوشانی داشته باشد. جوشکاری با همپوشانی باعث می‌شود که هیچ شکافی باقی نماند.

موقع ایجاد یک سری جوش‌های بست/ نقطه‌ای، فقط لازمست حدود ۴-۳ جوش همپوشانی را در یک نقطه انجام دهید. اگر این تعداد را بیشتر کنید، خطر سوختن در صفحه‌ای که حالا گرم شده وجود دارد. بعد به انتهای دیگر جوش خود بروید و یک سری دیگر از جوش‌های نقطه‌ای همپوشانی ایجاد کنید.

جوش بخیه جوش پیوسته‌ و کوتاهی است که فقط ۳-۲ سانتیمتر طول دارد. به‌جای داشتن یک سری بست‌های همپوشانی، در عوض جوش‌های کوچک انجام می‌دهید. اگر قصد دارید جوشکاری بخیه بزنید، باید از تنظیمات درست ِخود بیشتر مطمئن شوید.

مثل جوشکاری بست، لازم نیست شما جوش‌های بخیه را مستقیماً در کنار هم قرار دهید. از یک نقطه شروع کنید و بعد به نقطه مقابل در سر دیگر ِکار بروید تا فلز در یک نقطه بیش از حد گرم نشود.

ایده اینست که در حین حرکت در اطراف صفحه حرکت کنید تا گرما به طور یکنواخت توزیع شود و از تاب برداشتنش جلوگیری شود. به قسمتی که قبلاً جوش داده شده، تا زمانی که خنک نشده برنگردید. می‌توانید آن را با دست لمس کنید تا بفهمید که دوباره آماده جوشکاری هست یا نه.

جوشکاری ورق فلزی نیازمند زمان زیاد و صبر و حوصله است، به خصوص اگر یک پانل طولانی برای جوشکاری داشته باشید. اما اگر با عجله از آن عبور کنید و سعی کنید یک مهره بلند روی آن بکشید، در نهایت به پایان می‌رسید ولی با مشکلاتی روبرو می‌شوید که نیاز به رفع دارد و وقت بیشتری از شما می‌گیرد. پس برای انجام این کار به درستی و با صبوری وقت بگذارید.

نکته مهم: هر قدر که در کارتان پیش می‌روید باید بیشتر مراقب سیم میگ خود باشید، چون همین که یک توپ در انتهای آن شکل گرفت، باید کوتاهش کنید. چون توپی که تشکیل می‌شود ضخیم‌تر از سیم است، به این معنی که برای ذوب کردن آن به حرارت بیشتری نیاز خواهید داشت. اگر باعث ترک خوردن جوش نشود، به هر حال حتما باید بعداً فلز اضافی‌اش را آسیاب کنید؛ پس همان بهتر که فقط به موقع کوتاهش کنید.

یک راه خوب برای جلوگیری از ایجاد ترک‌های تصادفی اینست که یک صفحه پشتیبان مسی را در پشت مفصل قرار دهید (یکی که بتوانید آن را بعدا براحتی حذف کنید!). مس به جذب گرمای پمپ شده به فلز کمک می‌کند و چون فلزی متفاوت است، به جوش نمی‌چسبد؛ بنابراین بعد از اتمام کار می‌توانید آن را بیرون بکشید.

 

عملیات بعد از جوشکاری

وقتی که با ورق فلز کار می‌کنید، به خصوص اگر برای پنل‌های ماشین باشد، معمولاً بعد از اتمام کار به پرداخت کردن ِجوش نیاز است، به خصوص زمانی که در حال جوشکاری میگ هستید: یعنی باید جوش را با فلز پایه همسطح کنید تا وقتی آن را رنگ می‌کنید، کاملا با بقیه نقاط پنل هم‌سطح باشد.

از آنجایی که قسمت بالایی جوش را آسیاب خواهید کرد، بسیار مهم است که نفوذ کامل داشته باشید. اگر جوش شما تا انتها به پشت نفوذ نکرده باشد، وقتی قسمت بالایی جوش خود را آسیاب و صاف می‌کنید، بیشتر آن را از دست می‌دهید و جوش‌تان به اصطلاح سست می‌شود.

اما دلیل اینکه چرا در وهله اول به شدت تلاش می‌کنید تا جوش خود را صاف کنید، اینست که بعد از اتمام کار باید آن را آسیاب کنید. هرچه جوش نهایی شما صاف‌تر باشد، به آسیاب کمتری نیاز دارد.

منبع: UniMig