برای جوشکاری میگ به کدام گاز نیاز دارید؟
وقتی که شما در حال جوشکاری میگ هستید، برای تمیز نگه داشتن جوش خود به یک گاز محافظ نیاز دارید (مگر اینکه از یک سیم شاردار استفاده کنید).
چند مخلوط گاز مختلف وجود دارد که میتوانید تهیه کنید و هر یک از آنها کارهای کمی متفاوت انجام میدهند. متأسفانه، هنگام تهیه گاز برای جوش، اندازه یکسانی وجود ندارد و اینکه کدام یک بهتر عمل میکند بستگی دارد به نوع فلزی که استفاده میکنید، روش انتقال فلزو ضخامت قطعه کار شما. در این نوشتار انواع گاز مورد استفاده در جوشکاری میگ را معرفی میکنیم:
گاز بی اثر
گازهای بی اثر با عناصر خارجی (مثل اکسیژن و نیتروژن) که میتواند آنها را به گازهای محافظ عالی تبدیل کند، واکنش نمیدهند. فقط آرگون و هلیوم به اندازه کافی مقرون به صرفه هستند که بتوان از آنها برای جوشکاری استفاده کرد.
گاز فعال
گازهای فعال با عناصر خارجی واکنش میدهند که میتواند بر پایداری قوس، نفوذ جوش و میزان پاشش اثر بگذارد. گازهای فعال فقط روی فلزات آهنی و فقط در مقادیر کم استفاده میشوند (زیرا گازهای با حجم ِبالا، آسیب رسان هستند).
گازهای نیمه بی اثر، مثل دی اکسید کربن، ترکیبی از گازهای بی اثر و فعال هستند ولی از آنجایی که آنها با حوضچه جوش واکنش میدهند، به عنوان گازهای فعال طبقه بندی میشوند.
گازهای آرگون
اگر قرار است جوشکاری میگ انجام دهید، دو گاز اصلی به کارتان میآید: آرگون خالص و مخلوط آرگون/دیاکسید کربن. رایج ترین (و توصیه شدهترین) مخلوط آرگون/دیاکسید کربن با نسبت ۷۵/۲۵ است که ۷۵٪ آن آرگون و ۲۵٪ دیاکسید کربن است.
هرکدام برای چه استفاده میشود؟
وقتی که با فولاد نرم یا فولاد ضد زنگ کار میکنید، باید از مخلوط آرگون/دیاکسید کربن استفاده کنید.
اگر با آلومینیوم کار میکنید، باید از آرگون خالص استفاده کنید.
آرگون خالص (گاز خنثی) نفوذ کم عمقی را ایجاد میکند، اما جوش آن مشخصات مهرهای وسیعتری دارد و همچنین باعث پاشش کمتری میشود.
دیاکسید کربن (یک گاز نیمه بی اثر) میتواند به تنهایی مورد استفاده قرار بگیرد، چون نسبت به آرگون نفوذ عمیقتری میدهد (به علاوه ارزانتر است). با این حال، قوس خشنتر و کمثباتتری ایجاد میکند که منجر به پاشش زیاد میشود.
ترکیب این دو به شما یک جوش کاملاً نافذ و ویژگیهای قوس خوب بدون پاشش زیاد میدهد. به همین دلیل است که مخلوط گاز ۷۵/۲۵ آرگون/دیاکسید کربن بهترین گزینه برای فولادهای نرم و ضد زنگ است و این روزها اغلب به عنوان “گاز میگ” هم شناخته میشود.
سایر گازها و ترکیبات آنها
ترکیبات آرگون/دیاکسید کربن:
در حالی که گازهای آرگون و دیاکسید کربن، هر کدام میتوانند بسته به کاربرد به تنهایی هم مورد استفاده قرار بگیرند، اما یک ترکیب ۷۵/۲۵ در بیشتر موارد نتایج عالیتری ایجاد میکند؛ چند ترکیب دیگر هم از این دو گاز وجود دارد که خوب کار میکنند:
۹۸٪ آرگون/ ۲٪ دیاکسید کربن
این مخلوط C2 نام دارد و عموماً روی فولاد ضد زنگ استفاده میشود. این یک گزینه ارزانتر از تری میکس است اما به همان روش کار میکند.
۹۲-۸۲٪ آرگون/ ۱۸-۸٪ دیاکسید کربن
این مخلوط که در هر نقطهای از محدوده کار میکند، برای استفاده از روش انتقال اسپری بکار میرود. دیاکسید کربن مستقیم یا مخلوط استاندارد آرگون/دیاکسید کربن محدود به میگ اتصال کوتاه است و بنابراین، گاز باید برای انتقال اسپری تنظیم شود.
گاز هلیوم
هلیوم هم مانند آرگون یک گاز بی اثر است و بیشتر در آب و هوای سردتر استفاده میشود. گرمتر از گازهای دیگر میسوزد و بنابراین نفوذ عمیقی به جوش میدهد. به همین دلیل است که اغلب در دوزهای کوچک به آرگون اضافه میشود تا به شما کمک کند به راحتی روی مواد ضخیمتر کار کنید.
با این حال، چون هلیوم خیلی گران است، حتی اگر بتوان از آن به تنهایی استفاده کرد، اغلب فقط به شکل مخلوط بکار میرود. تنها استثنا در این مورد زمانی است که از آن در تری میکس برای فولاد ضد زنگ استفاده میشود.
ترکیبات هلیوم:
آرگون/ هلیوم
هلیوم/ آرگون/ دیاکسید کربن
هلیوم/ آرگون/ اکسیژن
برای نفوذ بیشتر، میشود با فولاد ضد زنگ از تری میکس با ۹۰% هلیوم، ۷.۵% آرگون و ۲.۵% دیاکسید کربن/اکسیژن استفاده کرد. هلیوم گرمای مورد نیاز را فراهم و دیاکسید کربن/اکسیژن به نفوذ و تثبیت قوس کمک میکند.
اکسیژن (گاز فعال) را میشود در مقادیر بسیار کم (۵-۱٪) برای افزایش نفوذ جوش و تثبیت قوس اضافه کرد که جایگزین ارزانتری برای هلیوم است و روی فلزات آهنی بهتر عمل میکند.
ترکیبات اکسیژن:
آرگون/ دیاکسید کربن/ اکسیژن
آرگون/ اکسیژن
اکسیژن فقط در مقادیر کم اضافه میشود، چون مقادیر اضافی آن مضر است. گاز محافظ برای دور نگه داشتن اکسیژن (و تخلخل حاصل) از حوضچه جوش مورد نیاز است و اضافه کردن بیش از حد آن به گاز محافظ، همان اثری را خواهد داشت که انگار گاز محافظ ندارید.
انتخاب گاز نامناسب برای جوشکاری میگ!
انتخاب نادرست گاز محافظ توصیه نمیشود چون جوش شما عیوب ناخواستهای پیدا میکند.
اگر بخواهید از آرگون خالص به عنوان گاز محافظ خود برای جوشکاری فولاد نرم استفاده کنید، اغلب با مهرهای ناسازگار و پاشش زیاد مواجه خواهید شد. اگر از یک مخلوط بسیار نافذ، مثل مخلوط آرگون/هلیوم، بر روی فلز بسیار نازک استفاده کنید، در این صورت زمان بیشتری برای نفوذ به فلز و شکلگیری جوش لازم دارید.
منبع: UniMIG