در بخش اول این مطلب با کاربرد گاز در جوشکاری و همچنین برخی از گازهای کاربردی در جوشکاری آشنا شدیم. در بخش دوم به ادامه موضوع کاربرد گازها در جوشکاری می پردازیم.
چرا جوشکاری و یک جوش نیاز به محافظ دارد؟
جواب ساده است: برای دور نگه داشتن آلایندهها
و منظور ما از “آلاینده ها” موادی است که با واکنش دادن نسبت به فرآیندهای شیمیایی یا فلزات موجود در جوش، تداخل ایجاد میکنند. بسته به نوع فلزاتی که جوش می دهید، آلایندهها میتوانند شامل اکسیژن، نیتروژن، بخار آب یا سایر مواد شیمیایی و عناصر موجود در محیط اطراف شما باشند. هر یک از این مواد میتوانند یک جوش خوب را ضعیف یا خراب کنند؛ به عنوان مثال، اگر در حال جوشکاری فولاد هستید، هرگونه اکسیژن اضافی میتواند موقع ترکیب با کربن منواکسید کربن ایجاد کند. گاز منواکسید کربن در جوش نهایی حبابهایی ایجاد میکند که باعث ضعیف و متخلخل شدن آن میشود. اکسیژن هم میتواند با بعضی از فلزات واکنش داده و اکسیدهایی را به شکل ذرات یا فومهای گیر افتاده در جوش، ایجاد کند.
در مجموع، وجود هرگونه آلاینده باعث تضعیف جوش میشود و پیامدهای خطرناکی را در پی خواهد داشت؛ حال آنکه گازهای جوشکاری محافظ هوای اطراف جوش را جابجا میکنند و آلودگیها را با موفقیت دور میکنند. علاوه بر این، گازهای واکنشی میتوانند علاوه بر این بر خواص نهایی جوش هم تأثیر بگذارند (عملکرد دوگانه).
گاز پالایشی یا پاککننده در جوشکاری
گاز پالایش کننده شبیه گاز محافظ است اما به جای استفاده در بالای اتصال جوش، در زیر آن بکار میرود. در اصل این گاز به جای ایجاد یک لایه محافظتی، آلایندههای ناخواسته را از محل اتصال جوش دور میکند.
گازهای جوشکاری پالایشی عمدتا برای یک جوشکاری جدید استفاده میشود که در آن برای اولین بار دو قطعه جداگانه را ترکیب میکنید. وقتی که اولین نقطه محل جوش را پایدار کردید، دیگر نیازی به استفاده از این گاز (در زیر محل جوش) ندارید.
معمولاً موقع جوشکاری فولاد ضد زنگ، پالایش اِعمال میشود. برای انجام این کار، پایه مفصل را مهر و موم کرده و بعد گاز پالایش کننده را به دقت در سرتاسر آن میدمید تا منطقه از عناصر آلاینده پاک شود. این گازها میتوانند مشابه گازهای محافظ باشند.
گاز پوششی در جوشکاری
گازهای جوشکاری پوششی بعد از تکمیل جوشکاری و سرد شدن آن، از فلزات جوش محافظت می کند. کمی به آن فکر کنید: شما تمام این کار را از شر آلودگیها به دست محافظ جوش میسپارید؛ اما در پایان ِعملیات، هنوز هم جوش به شدت گرم و در برابر واکنشهای ناخواسته با هوای اطراف آسیبپذیر است.
گاز پوششی میتواند به مخزن و یا فضایی که جوش شما در آن در حال سرد شدن است، اضافه شود. این گاز پاکی ناحیه اطراف جوش را از وجود هر نوع گاز ناخواسته، تضمین و از وقوع هر واکنشی از سوی گازهای ناخواسته جلوگیری میکند.
گاز گرمایشی در جوشکاری
گازهای جوشکاری گرمایشی قبل از جوشکاری، پیش گرمایش فلزات را انجام میدهد و شما به طور معمول میتوانید این را در جوشکاری گاز یا لحیمکاری میبینید.
بسته به نوع فلز، اگر خنک شدن فلز خیلی زود اتفاق بیفتد، ممکن است ترکخوردگی ایجاد شود. استفاده از مرحله پیشگرمایش فلز قبل از جوشکاری، این اطمینان را ایجاد میکند که خنک شدن آن به کندی صورت میگیرد و ساختار جوش حفظ میشود.
گاز گرمایشی اغلب زمانی استفاده میشود که گاز جوشکاری بر روی فولاد انجام میشود؛ چون این فلز بیشتر مستعد ابتلا به ترکهای سرد است.
انواع مختلف گازهای جوشکاری
بنابراین حالا که ما درک درستی از استفاده اولیه از گاز در جوشکاری داریم، وقت آنست که دقیقا در مورد انواع مختلف گازها و چگونگی استفاده از آنها آنچه را لازم است یاد بگیریم.
گازهای خالص در جوشکاری
گازهای خالص و مخلوط: ما می توانیم انواع گاز جوش را به دو دسته جداگانه تقسیم کنیم: گازهای خالص و گازهای مخلوط؛ گازهای خالص را میشود به تنهایی و یا به صورت ترکیبی استفاده کرد. (ادامه دارد)
https://weldguru.com/welding-gas/منبع