انواع مختلف گازهای جوشکاری و کاربردهای آنها (بخش اول)

درباره گازهای جوشکاری چه می دانیم؟

اگر تازه وارد صنعت جوشکاری شده‌اید، شاید برایتان این سوال پیش آمده باشد که این همه گازهای مختلف جوشکاری برای چه مواردی استفاده می‌شوند.

گازهای جوشکاری عناصر مهمی برای یک جوش براق و پایدار هستند که ما برای محافظت از جوش در برابر واکنش‌های شیمیایی ناخواسته و بهبود ظاهر و قدرت کار، از آنها استفاده می‌کنیم. در این مقاله، انواع مختلف گاز جوشکاری و کاربردهای آنها را بررسی می کنیم.

توضیح در مورد گازهای بی اثر و واکنشی در جوش‌ کاری

تفاوت اصلی گازهای بی اثر و واکنشی از نام آنها مشخص است:

گازهای بی اثر در جوشکاری

گازهای پایداری هستند که واکنش شیمیایی بسیار ناچیز (یا در حد صفر) با محیط اطراف خود دارند. آنها بدون کوچک‌ترین تأثیری بر روی جوش حاصله، فقط با شدت به عنوان یک محافظ عمل می‌کنند. هلیوم و آرگون معمولاً از گازهای بی اثری هستند که برای جوشکاری استفاده می‌شوند.

گازهای واکنشی در جوشکاری

بخوبی واکنش نشان می‌دهند؛ به این معنا  که از نظر شیمیایی با عناصر موجود در حوضچه جوش ترکیب شده و می‌توانند بر خواص فلزات موجود در جوش تأثیر گذاشته یا آنها را تغییر بدهند. می‌توانید از این گازها برای تغییر ماهیت جوش خود استفاده کنید. گازهای واکنشی شامل نیتروژن، اکسیژن، هیدروژن و دی‌اکسید کربن هستند.

در همین زمینه:  انواع مختلف گازهای جوشکاری و کاربردهای آنها (بخش پنجم)

ممکن است اصطلاح “گازهای نجیب” را از شیمی ِدوره دبیرستان به یاد داشته باشید. این شش عنصر در جدول تناوبی به دلیل تعادل دقیق اتم‌های الکترون‌شان، ثابت و پایدار‌اند. این عناصر در تلاش نیستند تا با اتم‌های دیگر برای بدست آوردن یا از دست دادن الکترون‌ها ارتباط برقرار کنند و بنابراین تمایل ندارند با محیط اطراف خود واکنش نشان دهند. به همین دلیل، گازهای نجیب معمولاً بی اثر هستند، اگرچه بعضی از آنها می‌توانند تحت شرایط خاصی واکنش نشان بدهند.

فراتر از گازهای نجیب، برخی ترکیبات خاص دیگر هم که بیش از یک عنصر دارند می‌توانند پایدار شده و بی اثر بشوند.

در جوشکاری، ما اغلب یک گاز بی اثر را با یک یا دو گاز واکنشی در غلظت بسیار کم ترکیب می‌کنیم. گاز بی اثر جوش را کنترل و از فلزات شما در برابر فرآیندهای شیمیایی ناخواسته محافظت می‌کند. گازهای واکنشی هم باعث تغییراتی جزئی مثل افزودن گرمای بیشتر یا تغییر قوام فلزات پر کننده می‌شود.

به طور کلی، در حالی که درک تفاوت بین گازهای جوشکاری (گازهای بی اثر و واکنش‌پذیر) مهم است، نکته اصلی این است که در چه زمان و چگونه از آنها استفاده کنیم.

کاربردهای گاز در جوشکاری

 

چرا از گازهای جوشکاری استفاده می‌شود

ما به چهار دلیل اصلی، در جوشکاری از گازها استفاده می‌کنیم:

محافظت از جوش، پاکسازی، محافظت از تجهیزات (و شخص جوشکار) و گرمایش

البته جوشکاری باعث تولید غبار و گاز می‌شود، اما ما در این نوشتار در مورد گازهایی صحبت می‌کنیم که به طور فعال از آنها برای تأثیر بر روند جوشکاری استفاده می‌شود.

در همین زمینه:  انواع مختلف گازهای جوشکاری و کاربردهای آنها (بخش دوم)

در اصل، این گازها برای ایجاد یک جوش پایدار و قوی بسیار مهم هستند؛ نمی‌شود فقط دو فلز را با هم ذوب کرده و مدعی شد که جوشکاری انجام گرفته است.

گرمای شدید اعمال شده در جوش باعث ایجاد انواع واکنش‌های شیمیایی در حوضچه جوش و هوای اطراف جوش می‌شود که اگر محیط را به طور دقیق کنترل نکنید، می تواند به یک جوش بد یا واکنش شدید منجر شود.

و اما کاربردهای مختلف گازهای جوشکاری و دلایل نیاز به آنها:

گاز محافظ در جوشکاری

تاکنون گاز محافظ متداول‌ترین کاربردها را در جوشکاری داشته است. این گازها دقیقاً همان کاری را که از نام‌شان برداشت می‌شود، انجام می‌دهند: یعنی محافظت از جوش در برابر آلودگی‌های ناخواسته.

کاربردهای گاز در جوشکاری

شما می‌توانید این گاز محافظ را مثل یک سپر گنبدی از جنس گاز بر روی حوضچه جوشکاری در نظر بگیرید که در آن فلزات با هم ذوب می‌شوند. اگرچه از نظر جسمی و صوری چنین اتفاقی نمی‌افتد، اما برای درک نقش گازها، یک تصویر ذهنی ِمفید است.

می‌توانید گازهای محافظ را از منبع خارجی یا با سوزاندن الکترود تأمین کنید. الکترودها در فرآیندهای جوشکاری خاص دارای پوششی هستند که تحت حرارت، گاز آزاد می‌کنند. الکترود یک ماده هادی است.

https://weldguru.com/welding-gas/منبع