در بخش اول این مطلب، با چند مورداز تفاوت‌های جوشکاری آلومینیوم در مقایسه با جوشکاری فولاد آشنا شدید. در این مطلب با ادامه این مبحث با شما همراه خواهیم بود. رعایت بعضی از بهترین روشهای کلیدی – علاوه بر انتخاب صحیح فلز پرکننده – هم می‌تواند به موفقیت در جوشکاری آلومینیوم کمک کند:
- در حالیکه از روش بافت به طور معمول برای جوشکاری فولاد استفاده می‌شود، اما نباید از آن برای آلومینیوم استفاده کرد. در عوض، از روش مهره زنجیره‌ای استفاده کنید که کمک می‌کند نفوذ و همجوشی مناسب تأمین شود. برای آلومینیوم GMAW حتماً از ورودی‌های حرارتی بالاتر و سرعت حرکت سریع برای ماندن در جلوی گودال استفاده کنید.
- مواد پایه را قبل از جوشکاری کاملاً تمیز کنید تا روغن، کثیفی و رطوبت آن از بین برود. این به گرفتنِ بهترین نتایج کمک می‌کند و احتمال تخلخل را کاهش می‌دهد. پاک کننده استون یا آلومینیوم برای از بین بردن هیدروکربن‌هایی که ممکن است روی سطح مواد باشد به خوبی کار می‌کند. هنگام آماده‌سازی اتصالات جوش، آنها را با هوای فشرده منفجر نکنید، چون در صورتی که از ابزار فروشگاهی استفاده می‌کنید، می‌تواند آلودگی ِناشی از رطوبت و روغن ایجاد کند.
- از برس فولادی ضد زنگ جدید یا برسی که فقط روی آلومینیوم بکار رفته، استفاده کنید تا لایه اکسید آلومینیوم قبل از جوشکاری کاملا پاک شود. همانطور که قبلا ذکر شد، نقطه ذوب اکسید آلومینیوم بسیار بالاتر از آلومینیوم است و به عنوان یک عایق عمل می‌کند که هم می‌تواند باعث شروع مشکلات قوس شود و هم برای جوشکاری، گرمای بسیار زیادی می‌طلبد. از آنجا که لایه اکسید تمایل به حفظ رطوبت دارد، این می‌تواند باعث سوختن مواد پایه و تخلخل شود.
- روشهای ذخیره‌سازی مواد پایه و فلزات پرکننده هم در جلوگیری از تخلخل نقش دارند. در صورت امکان ورق‌های آلومینیوم را در فضاهای داخلی ذخیره کنید. اگر آنها باید در فضای باز نگهداری شوند، ورق‌ها را به صورت عمودی و نه روی هم قرار دهید تا مانع از به دام انداختن آب در بین آنها شود؛ این امر به تشکیل یک لایه ضخیم‌تر اکسید آلومینیوم ِهیدراته کمک می‌کند. برای مواد و فلزات پرکننده‌ای که در خارج یا در قسمت تهویه مطبوع ساختمان ذخیره شده‌اند، آنها را قبل از جوشکاری داخل مغازه بیاورید (ترجیحاً روز قبل) تا دمای‌شان تثبیت شود و از ایجاد رطوبت هوا که ناشی از ایجاد تراکم در آلومینیوم است، جلوگیری کند.
- بعضی از مسائل مربوط به جوشکاری آلومینیوم، بویژه هنگام استفاده از GMAW، می‌تواند ناشی از مواد مصرفی باشد. برای کمک به کاهش خطر تخلخل، از خطوط گاز و شیلنگ‌های جدید و با شرایط مناسب استفاده کنید و مطمئن شوید که تمام اتصالات شیلنگ محکم است و هوا را به داخل خط نمی‌کشد.
- همچنین استفاده از آسترها و رول‌های درایو مناسب مهم است. در جوشکاری آلومینیوم، آسترهای پلاستیکی و نشانگرهای ورودی نسبت به آسترهای استیل می‌توانند مزایای بیشتری داشته باشند؛ چون نشانگرهای ورودی فلزی یا برنجی و آسترهای استیل می‌توانند هنگام عبور از سیستم درایو و آستر، سیم آلومینیوم نرم‌تر را از بین ببرند. این امر می‌تواند باعث تراشیدن سیم‌هایی شود که آستر را مسدود کرده و باعث تغذیه می شوند. به همین ترتیب، رول های محرک U-groove برای کاربردهای آلومینیومی استاندارد هستند چون انواع دیگر آنها می تواند سیم را خرد یا منحرف کند.
- برای تعیین دامنه‌های مناسب پیش‌گرمایش و میانگذر از یک کد یا نشانگر فلز پرکننده آلومینیوم استفاده کنید. هنگام جوشکاری فلزات پایه ضخیم یا ضخامت‌های غیرمشابه می‌توان از پیش‌گرمایش برای کاهش اثرات حرارتی اندازه مقطع استفاده کرد، اما برای موارد مصرف آلومینیوم پیش گرمایش را در حداقل ممکن نگه دارید.
- فلزات پایه قابل عملیات حرارتی و فلزات پایه سری xxx5 حاوی بیش از ۳ درصد منیزیم، نباید بیش از ۱۵ دقیقه تحت درجه حرارت پیش‌گرمایش یا میانگذر بالاتر از ۲۵۰ درجه فارنهایت قرار بگیرند. چون زمان سپری شده در دمای بالا می‌تواند مقاومت مواد را کاهش داده و به ترک خوردگی آنها کمک کند.
پرداختن به چالش‌های جوشکاری آلومینیوم اغلب به شیمی بازمی‌گردد. ساخت مواد پایه مناسب و سازگار با فلز پرکننده، برای رسیدن به موفقیت و به حداقل رساندن مشکلات، بسیار کارساز است. رعایت بهترین روشهای توصیه شده برای جوشکاری آلومینیوم هم مهم است؛ و به یاد داشته باشید، بهترین تکنیک‌ها و روشهای جوشکاری آلومینیوم بسیار متفاوت از روشهای جوشکاری فولاد است.
منبع: thefabricator.com