ضخامت، نوع برنامه و تنظیمات پارامتر در انواع سیم جوش
خیلی از جوشکاران ِتازه کار سعی در استفاده از یک سیم متناسب با همه شرایط و ترکیب گاز محافظ چندکاره دارند. رایج‌ترین ترکیبات سیم و گاز (برای سیم جامد)، سیم ۰۳۵. اینچی است که با گاز محافظ ۷۵٪ آرگون و ۲۵٪ دی‌اکسید‌کربن استفاده می‌شود. با این وجود، موقع جوشکاری مواد ضخیم‌تر، باید به خروجی منبع برق جوشکاری و همچنین قطر سیم جوش توجه شود. اگر سیم ۰۳۵. اینچی برای مواد ضخیم‌تر انتخاب شده باشد و منبع برق‌تان به یک مدار ۱۱۵ ولتی وصل باشد، ممکن است خروجی آمپراژ حاصل برای یک جوشکاری ِبا کیفیت کافی نباشد؛ همین مساله خطر ابتلا به نقصان یا عدم همجوشی را افزایش می‌دهد.
دقت در استفاده نادرست از سیم جامد
تلاش برای استفاده از سیم جامد خیلی کوچک برای کاربردهای ضخیم‌تر (مثل قاب های A اتومبیل) احتمال نفوذ کمتر در ریشه را افزایش می‌دهد و می‌تواند به بیش از یک پاس جوشکاری نیاز داشته باشد. استفاده نادرست از سیم جامد (حتی اگر از مقاومت کافی برخوردار باشد) ممکن است نفوذ کافی روی مواد ضخیم را ایجاد نکند.
بهره‌وری بیشتر با سیم هستهای شار
گرچه سیم هستهای شار گران‌تر از سیم جامد است، اما می‌تواند به شما در دستیابی به بهره‌وری کمک کند. این سیم به طور معمول توانایی کنترل جوشکاری مواد کثیف‌تری را دارد که ممکن است دارای سطح زنگزدگی، جریان حوضچه مایع و یا روغن بالاتری باشند. اگرچه تمیز کردن همیشه روش مناسبی برای آماده‌سازی فولاد است، سیم‌های هسته شار دارای عناصر دی‌اکسید کننده‌ای هستند که این آلاینده‌ها را به استخر جوش می‌ریزند تا با پوشش سرباره مخلوط شوند. سیم هستهای شار در قیاس با سیم جامد، نفوذ در دیواره‌های جانبی را هم افزایش می‌دهد و دارای مزیت نرخ رسوب بهتر (میزان رسوب فلز جوش در یک بازه زمانی معین) است. توجه داشته باشید که گرچه جوشکار در ابتدا هزینه بیشتری را برای سیم هسته شار می‌پردازد، در‌عوض صرفه‌جویی در زمان تولید برایش محقق می‌شود.
سیم جامد یا سیم هستهای شار؟
هیچیک از سیم‌ها بر دیگری برتری ندارند، فقط هر یک خواص مختلفی دارند که برای بعضی از کاربردها مناسب‌تر‌اند. تا آنجا که به عملکرد آنها مربوط می‌شود، هر دو نوع سیم موقع استفاده صحیح و با تنظیمات پارامترهای مناسب، جوش‌هایی معقول با ظاهر مهره جوش خوب تولید می‌کنند. سیم جامد، نفوذی عمیق در ریشه ایجاد می‌کند و معمولا پاشش کمی دارد. در عوض، سیم‌های هسته شار دارای انتقال بزرگتر ِتوپی شکل هستند و سطح پاششی کمی دارند. علاوه بر این، سیم هستهای شار دارای یک پروفیل نفوذ گردتر و همجوشی ِفوق العاده با دیواره جانبی است.
با توجه به نظر کاربران، استفاده از هر دو سیم جامد و سیم هسته شار نسبتاً آسان است و برای جوشکارهای گاه به گاه و مبتدی که در کاربردهای خودرو، کشاورزی و سرگرمی‌های خانگی کار می‌کنند ایده‌آل است. اما، جذابیت جوشکاری با سیم جامد ممکن است در کاربردهای نازک‌تر بیشتر باشد چون هیچ سرباره‌ای ندارد، آماده رنگ‌آمیزی است و مهره‌های جوشِ آن از نظر زیبایی مطبوع‌تر‌اند.
نتیجه
مهم‌ترین نکته اینکه، به یاد داشته باشید تحت تاثیر طرز فکر ِ«یک سیم ِمناسب برای همه شرایط» قرار نگیرید. سیم جامد، سیم خود‌محافظ شار و سیم شار محافظ گاز، همگی به خوبی کار می‌کنند به شرط اینکه به درستی انتخاب شوند (با در نظر گرفتن محل کار، ضخامت کار، ترکیب گاز محافظ مناسب و نوع تجهیزات موجود). همیشه باید قبل از شروع جوشکاری با تمیز کردن قطعه کار و ممانعت از به دام افتادن ناخالصی‌ها در مهره‌های جوش، کیفیت بهینهء جوش خود را تضمین کنید. همچنین برای دستیابی به بهترین نتایج ممکن، باید تنظیمات را بر اساس متغیرهای محل کار انجام دهید و در نظر داشته باشید که هر دو نوع سیم جامد و سیم هستهای شار در دسترس‌تان باشند.
منبع
بیشتر بخوانید:
